తెలిసిన చోట .....ఆప్తుల మధ్యన
అనుకోకుండ అతనెదురయ్యాడు.....
అతన్ని చూసి
చిరునవ్వు మెరవలేదు .. మాటల వర్షం కురవలేదు
ఉవ్వెత్తున ఎగిసిన అలలా అల్లుకోలేదు
కనులు ఆరాధనతో అతన్ని చుట్టేయలేదు
జలతారు మేలి ముసుగు వేసుకొని
మెల్లగా తప్పుకోవాలని ఉంది
'మళ్ళీ కలుస్తానంటూ' వెనక్కు తిరిగాను
అతని నుండి
అడుగు దూర దూరంగా తీసుకెళ్తుంది
మది నిశ్శబ్దంగా వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తుంది
అలసి సొలసి రజనుగా రాలిపోతుంది
ఆకాశమంత ప్రేమిస్తున్నానన్నది వట్టిమాటేనా
మదిపై గాయపు గీతలు చిక్కగా ఎర్రబడుతున్నాయి
మదికి తెలిసిన అతన్ని
కనులేల పసికట్టలేదో
అతనిలో 'నా అతన్ని :
ఒడిసి యేల పట్టలేదో
ఇంతకీ ... అతను
నా ' అతనే ' కదా
నా ...వాడే కదా